Alpakoterapia może być jedną z metod leczenia wielu schorzeń u dzieci, w tym także autyzmu. Jak kontakt z tymi zwierzętami wpływa na malucha?
Choć nie znamy dokładnie przyczyn wystąpienia autyzmu, istnieje szereg metod, które wspomagają rozwój osób z tym zaburzeniem. Nie jest to choroba, i choć natężenie spektrum autyzmu można jedynie zmniejszać, obecnie istnieje wiele metod dedykowanych do terapii dla małych i dużych pacjentów.
Jedną z nich jest terapia z alpakami, czyli jedna z form zooterapii, która w ostatnich czasach mocno zyskuje na popularności. I dla maluchów i dla dorosłych, zabawa czy spacer z alpakami jest świetną zabawą, która ma pozytywny wpływ na zdrowie.
Zajęcia z alpakami mogą wspomóc rehabilitację ruchową oraz umysłową, nie tylko u dzieci, ale i u dorosłych. Zwierzęta te są spokojne, mają delikatne usposobienie i jeśli są właściwie ułożone, lubią kontakt z człowiekiem, są ciekawe i przyjazne. Mają miękkie, puszyste futerko, które można głaskać. Jak wynika z doświadczeń hodowców i pracowników ośrodków, w których prowadzona jest terapia zwierzęca, dzieci szybciej przekonują się do alpak niż na przykład do psów. Psy występują powszechnie, więc to alpaki są czymś nowym, mają miłe prawie uśmiechnięte pyszczki i są mniejsze od koni, a nieco większe od psów. Można się do nich przytulić i pogłaskać.
Pacjenci, zwłaszcza zamknięte w sobie dzieci autystyczne, przy alpakach wyciszają się, uspokajają, a miłe zwierzęta pozwalają im się otworzyć. Dzieje się tak dlatego, że bliski kontakt, w którym zdecydowanie największą rolę odgrywa dotyk powoduje wydzielanie endorfin – hormonów szczęścia. Samo towarzystwo zwierząt pomaga także w pokonywaniu lęków, łagodzi objawy nerwicy, tak często występującej w przypadku autyzmu, pomaga budować pewność siebie, uczy empatii i zaufania.
Alpakoterapia polecana jest jako wspomaganie rehabilitacji dzieci z autyzmem, ale także z zespołem Aspergera, zespołem Downa, upośledzeniem, zaburzeniami integracji sensorycznej, dysleksją, depresją czy zmagającymi się z traumami.
To przede wszystkim łagodzenie lęków i redukcja stresu, a także budowanie pozytywnych emocji. Praca z alapakami to także doskonała metoda budowania pewności siebie i poczucia własnej wartości, akceptacji dla samego siebie, własnych ograniczeń i rozwijanie umiejętności radzenia sobie z emocjami, dlatego może być ważnym elementem szerokich działań, składających się na leczenie autyzmu.
Ponadto podczas terapii zwierzęcej rozwija się motoryka, pamięć, zdolność koncentracji uwagi i umiejętności interpersonalnych, oraz pracy w grupie. Cała terapia przeprowadzana jest na świeżym powietrzu, co daje dziecku dodatkową możliwość obcowania z naturą.
Wielką moc ma samo przebywanie w towarzystwie alpak, jednak to właśnie dotyk odgrywa największą rolę. Możliwość przytulenia się i pogłaskania miękkiego futerka jest najważniejsza dla dzieci z autyzmem.
Alpakoterapia może mieć różny przebieg. Wszystko zależy od progu odczuwania u osób chorych, jedne potrzebują więcej stymulacji, a inne są bardziej wrażliwe na bodźce płynące z zewnątrz.
Zajęcia z alpakami to przede wszystkim głaskanie, przytulanie, czynności pielęgnacyjne takie jak czesanie, karmienie, spacer i obserwacja, a wszystko to w klimacie spokoju i zaufania. Swobodna zabawa pozwala dziecku otworzyć się i reagować w sposób intuicyjny i spontaniczny. Dodatkowo stymuluje zmysły i pobudza aktywność.
Choć terapia, w której uczestniczą alpaki, czy różne zajęcia z alpakami, mogą jedynie wspomagać leczenie schorzenia, jakim jest autyzm, to ich rola jest znacząca. Dzieci autystyczne szczególnie potrzebują wyciszenia, swobody i nauki akceptacji otoczenia i samych siebie. Dlatego alpaki będą cennym dopełnieniem rehabilitacji dzieci z autyzmem.
